Κωνσταντίνος Κριεκούκης:
Η τεχνολογία μπήκε στη ζωή μου όπως ο έρωτας: ακάλεστη, φουριόζα και γεμάτη υποσχέσεις. Με αιφνιδίασε, με έκανε να ψαρώσω σαν πρωτάρης στο πρώτο ραντεβού, με σάρωσε σαν καλοκαιρινή μπόρα... και πριν καλά καλά το καταλάβω, γίναμε αχώριστοι εραστές. Εγώ κι εκείνη. Εγώ και τα κουμπάκια της.Ήταν 1985. Ήμουν 16 χρονών – τότε που άλλοι έλιωναν στα φλιπεράκια και κυνηγούσαν εφηβικά όνειρα με γκοφρέτες και πατατάκια, εγώ έστηνα ραδιοφωνικό σταθμό. Ονόματι RadioIn. Από τα FM, ξεκινήσαμε ως κάτι σαν πειρατικό καράβι με κεραία και ψυχή, και γίναμε γρήγορα το στέκι των αυτιών που ήξεραν να ξεχωρίζουν τον ήχο απ’ τον θόρυβο.
Η μουσική μας δεν ήταν απλώς playlist. Ήταν βάλσαμο. Ήταν επανάσταση με ρυθμό. Η ατμόσφαιρα που δημιουργούσαμε ήταν τόσο ηλεκτρισμένη, που θα μπορούσε να φορτίσει μπαταρία αυτοκινήτου. Και ο κόσμος γύρω μας; Μια κοινότητα δεμένη με νότες και αγάπη για το ραδιόφωνο.
Το RadioIn δεν είναι απλώς ραδιόφωνο. Είναι soundtrack ζωής.
Το χρονικό του RadioIn
4 Δεκεμβρίου 1985: Μια ημερομηνία που έμελλε να γράψει ιστορία στα ερτζιανά κύματα. Ήταν η μέρα που ο Κωνσταντίνος Κριεκούκης, με όραμα και αποφασιστικότητα, τόλμησε να κάνει κάτι που φάνταζε αδιανόητο για την εποχή: να δώσει φωνή στο όνειρο,
Boccia, πόσους πόντους μετράει η Θέληση
Δεν ήμουν γεννημένος αθλητής.
Ή μάλλον, δεν ήμουν γεννημένος κατάλληλος, σύμφωνα με τα manual της «φυσιολογικής» ζωής.
Είχα ήδη μάθει όμως πως δεν χρειάζεσαι κανονικό σώμα για να κουβαλάς κανονική φωτιά.
Το 2004, η χρονιά των Παραολυμπιακών της Αθήνας